ေခတ္ႏွင့္အညီအခ်စ္ရဲ့ေျပာင္းလဲမွဳ

လူ႔ေလာကသည္ လူလူခ်င္းျဖစ္ေပမယ့္ မတူကြဲျပားတဲ့အရာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့
အရာေတြ ထဲမွာ ထိေတြ႔ကိုင္တြယ္လို႔မရတဲ့ “အခ်စ္” ဆိုတဲ့အရာတခုကို ေဖာ္ျပေစခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္
ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္ေတြအတြက္ဆို မမွားေလာက္ပါဘူး။ အခ်စ္ေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကာလႏွစ္ခု ခြဲေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ အခ်စ္တန္ဘိုးကိုဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေရးရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ “ေခတ္ဟာ တေခတ္ႏွင့္တေခတ္” မတူညီသလို ခ်စ္တတ္သူအဖို႔ သူတို႔ရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲလာၾကတယ္။ ေခတ္တိုးတက္ေနသလို အခ်စ္ဟာလည္း ေျပာင္းလဲမွဳေတြရွိလာတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ရာစုႏွစ္က လူေတြကအခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားၾကတယ္။ အခ်စ္ကိုျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးတန္ဘိုးထားၾကတယ္။ သစၥာရွိၾကတယ္။ ယံုၾကည္မွဳ ေတြအျပည့္အ၀ရွိၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အသက္ (၇၀) ေက်ာ္အဖိုးႀကီးတေယာက္ေမးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဖိုးတို႔ေခတ္တုန္းက လူငယ္ေတြ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ခ်စ္ၾကႀကိဳက္ၾကတာ အခုေခတ္လူငယ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုကြာျခားသလဲလို႔ေမးေတာ့ “အဖိုးက ေဆးတံကိုေကာက္ကိုင္ရင္း ၿပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ အဖိုးတို႔ေခတ္တုန္းက လူငယ္ေတြက အခ်စ္ဟာ သစၥာပဲတဲ့ သစၥာမေစာင့္ထိန္းရင္ အခ်စ္စစ္မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က မိန္ကေလးတေယာက္ကိုခ်စ္ရင္ “တေယာက္ဆိုတေယာက္ပန္းေတာက္ဆိုပန္းေတာက္”ပဲတဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ငါတို႔ေခတ္တုန္းကလူေတြဒီေလာက္မမ်ားဘူး၊ သနားၾကင္နာမွဳလည္းရွိၾကတယ္။ အာဃာတ ေတြတေယာက္နဲ့တေယာမထားတတ္ၾကဘူး။ ရိုးသားမွဳကိုအဓိကထားၾကတယ္။ မိန္ကေလးေတြကလည္း ေယာက်္ားအေပၚေတာ္ေတာ္ေလးကို သစၥာေစာင့္ထိန္းၾကတယ္။” အေရးႀကီးတယ္ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ မိန္ကေလးဟာ ပဲကိုင္ရွင္ပဲ၊ ေလွဟာပဲကိုင္မရွိရင္ ဦးတည္ရာမဲ့သြားၿပီးျမစ္လယ္ေခါင္တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ဖို့မ်ားတယ္၊ အခုေခတ္လူငယ္ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးမထားတတ္ၾကဘူး။ အခ်စ္ရဲ့အႏွစ္သာရကိုလည္းနားမလည္ၾကဘူး။ တခ်ိဳ့လူငယ္ေတြက ေပ်ာ္သလိုခ်စ္ၾက ျဖစ္သလိုျဖတ္ၾက တာကို ဒုနဲ့ေဒးပါ။လြန္ခဲတဲ့တလက ေခတ္လူငယ္တေယာက္ကေျပာဖူးတယ္“အခ်စ္ဟာေပ်ာ္ရြင္မွဳပဲ၊ ေငြရွိရင္အခ်စ္ဟာေပါမွေပါ၊ အခ်စ္ဟာအတိုင္းအတာနဲ့လိုခ်င္လား၊ တလအခ်စ္လား၊ ဆန္တပံုးကုန္အခ်စ္လား၊ တနွစ္အတြက္ခ်စ္ဖို့လား။ေငြရွိရင္ အခ်စ္ဆိုတာလြယ္လြယ္ပဲ” ဟုေျပခဲ့ဖူးပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ျဖစ္လာႏိုင္မည့္ေနာင္ဆက္တြဲ အေျကာင္းအရာေတြကိုေတာ့သူတို့မစဥ္းစားမိျကဘူး။ ေခတ္တိုးတက္လာလို႔ပဲသူတို႔သိၾကတယ္၊ ေရာဂါတိုးတက္လာတာကိုေတာ့သူတို႔မသိၾကဘူး၊ ေတြလည္းတအခ်စ္ဟာလူေတြက အဓိပါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးယူဆၾကတယ္။ တခ်ိဳ့က ေပးဆပ္ျခင္း၊ ရယူျခင္း လို့ေျပာေနၾကတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ အခ်စ္ဟာၾကည္ႏူးမွဳေနာက္ကြယ္မွ သေဘာတူညီမွဳကိုရယူၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ အခ်စ္ရွင္သန္ဖို့အတြက္လည္း “နားလည္မွဳႏွင့္ခြင့္လြတ္မွဳ” ကိုတည္ေဆာက္ခဲ့ျကရတယ္။ နားလည္မွဳႏွင့္ခြင့္လြတ္မွဳမရွိတဲ့အခ်စ္ဟာ ရွင္းလင္းေအာင္ေဖာ္ျပရမည္ဆိုလွ်င္ အခ်စ္ဟာခံယူသူႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္သေဘာကိုဖလွယ္တာပါ။ သေဘာတူညီမွဳရယူျခင္းတဲ့သေဘာပါ။ သေဘာတူညီမွဳမရွိလွ်င္ အခ်စ္ကိုလည္းတည္ေဆာက္ဖို့လြယ္ကူမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘ၀မွာ အခ်စ္ဆိုတာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သစၥာရွိရွိနဲ႔ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ခ်စ္ႏိုင္ပါေစလို႔ဆႏဒ ျပဳလိုက္ပါသည္။